Rap Against Dictatorship’s single 250 Bootlickers (250 สอพลอ)—criticising the 250 subservient senators appointed by the junta—was released two days before Thailand’s 2019 election, and now their new single I’m the One Who Gets to Decide (คนที่ตัดสินใจคือฉันเอง) has dropped six days before the next election. The song encourages people to vote and make their voice count, reminding us that the choice we make at the ballot box is entirely our own. (They’re preaching to the choir here, because many young people are already politically engaged.)
In the music video for the single, directed by Skanbombomb, the band play candidates for the fictional Rhyme Reform Party appearing on a political talk show. Their previous singles include My Country Has (ประเทศกูมี), Sunflower (ดอกทานตะวัน), Homeland (บ้านเกิดเมืองนอน), Burning Sky (ไฟไหม้ฟ้า), Budget (งบประมาณ), กอ เอ๋ย กอ กราบ (‘k is for krap’), Reform (ปฏิรูป), Ta Lu Fah (ทะลุฟ้า), and 16 ปีแล้วไอ้สัส (‘it’s been 16 years, ai sat’).
Rap Against Dictatorship inspired numerous other artists to release anti-government protest songs, most recently Elevenfinger’s Free My Friends (ปล่อยเพื่อนกู) and Bigboat’s This Is Thailand (ที่นี่ประเทศไทย). Previous releases include the albums สามัญชน (‘commoner’), Absolute Coup, Kongkraphan, No God No King Only Humans, and ไม่มีคนบนฟ้า (‘no one in the sky’); and the singles รุ้ง (‘rainbow’), ไอเหี้ย... ฆาตกร (‘damned... murderer’), Thalugaz (ทะลุเเก๊ซ), Next Love, Sun Rises When Day Breaks (ลิ่วล้อ), อนาคตคือ (‘the future is...’), อีกไม่นาน นานแค่ไหน (‘how long is ‘soon’?’), กล้ามาก เก่งมาก ขอบใจ (‘very brave, very good, thank you’), เผด็จกวยหัวคาน (‘get rid of the dickhead’), คนที่คุณก็รู้ว่าใคร (‘you know who’), and Pirates (โจรสลัด).
In the music video for the single, directed by Skanbombomb, the band play candidates for the fictional Rhyme Reform Party appearing on a political talk show. Their previous singles include My Country Has (ประเทศกูมี), Sunflower (ดอกทานตะวัน), Homeland (บ้านเกิดเมืองนอน), Burning Sky (ไฟไหม้ฟ้า), Budget (งบประมาณ), กอ เอ๋ย กอ กราบ (‘k is for krap’), Reform (ปฏิรูป), Ta Lu Fah (ทะลุฟ้า), and 16 ปีแล้วไอ้สัส (‘it’s been 16 years, ai sat’).
Rap Against Dictatorship inspired numerous other artists to release anti-government protest songs, most recently Elevenfinger’s Free My Friends (ปล่อยเพื่อนกู) and Bigboat’s This Is Thailand (ที่นี่ประเทศไทย). Previous releases include the albums สามัญชน (‘commoner’), Absolute Coup, Kongkraphan, No God No King Only Humans, and ไม่มีคนบนฟ้า (‘no one in the sky’); and the singles รุ้ง (‘rainbow’), ไอเหี้ย... ฆาตกร (‘damned... murderer’), Thalugaz (ทะลุเเก๊ซ), Next Love, Sun Rises When Day Breaks (ลิ่วล้อ), อนาคตคือ (‘the future is...’), อีกไม่นาน นานแค่ไหน (‘how long is ‘soon’?’), กล้ามาก เก่งมาก ขอบใจ (‘very brave, very good, thank you’), เผด็จกวยหัวคาน (‘get rid of the dickhead’), คนที่คุณก็รู้ว่าใคร (‘you know who’), and Pirates (โจรสลัด).
0 comment(s):
Post a Comment